درمان هدفمند، هدف قرار دادن ژن های خاص سرطان ، پروتئین ها یا محیط بافتی را که به رشد و بقای سرطان کمک می کند است. این نوع درمان رشد و گسترش سلول های سرطانی را مسدود کرده و آسیب سلول های سالم را محدود می کند. همه تومورها اهداف یکسانی ندارند. برای یافتن موثرترین درمان ، دکتر فوق تخصص سرطان روده بزرگ ممکن است آزمایشاتی را برای شناسایی ژن ها ، پروتئین ها و سایر عوامل تومور انجام دهد. این کار به پزشکان کمک می کند تا در صورت امکان هر بیمار را با موثرترین درمان مطابقت دهند. علاوه بر این، مطالعات تحقیقاتی برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد اهداف مولکولی خاص و درمانهای جدید آنها ادامه دارند. این داروها در درمان سرطان روده بزرگ اهمیت بیشتری پیدا می کنند.
برای سرطان کولورکتال ، درمانهای هدفمند زیر ممکن است به عنوان یک گزینه مطرح باشند.
درمان ضد رگ زایی
درمان ضد رگ زایی بر متوقف کردن رگ زایی متمرکز است ، که فرایند ساخت رگ های خونی جدید است. از آنجا که یک تومور برای رشد و گسترش به مواد مغذی ارائه شده توسط رگ های خونی نیاز دارد ، هدف از درمان های ضد رگ زایی این است که تومور را “گرسنه” کنند.
بواسیزوماب (آواستین)
هنگامی که بواسیزوماب با شیمی درمانی تجویز می شود، طول عمر افراد مبتلا به سرطان پیشرفته کولورکتال را افزایش می دهد. در سال 2004 ، FDA بواسیزوماب را به همراه شیمی درمانی به عنوان اولین درمان یا درمان خط اول سرطان پیشرفته کولورکتال تأیید کرد. مطالعات اخیر نشان داده است که این دارو در کنار شیمی درمانی به عنوان درمان خط دوم نیز موثر است.
بیوسیمیلار
2 دارو مشابه بیواسیزوماب ، bevacizumab-awwb (Mvasi) و bevacizumab-bvzr (Zirabev) وجود دارد که توسط FDA برای درمان سرطان پیشرفته کولورکتال تأیید شده است. به اینها بیوسیمیلار گفته می شود.
Regorafenib (Stivarga)
این دارو برای درمان افراد مبتلا به سرطان کولورکتال متاستاتیک که قبلاً انواع خاصی از شیمی درمانی و سایر درمان های هدفمند را دریافت کرده اند استفاده می شود.
Ziv-aflibercept (Zaltrap) و ramucirumab (Cyramza)
هریک از این داروها را می توان با شیمی درمانی FOLFIRI به عنوان درمان خط دوم سرطان متاستاتیک روده بزرگ ترکیب کرد.
مهار کننده های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR). محققان دریافتند داروهایی که EGFR را مسدود می کنند ممکن است برای توقف یا کند کردن رشد سرطان روده بزرگ موثر باشند.
Cetuximab (Erbitux)
پانیتوموماب (Vectibix)
مطالعات اخیر نشان می دهد که استوکسیماب و پانیتوموماب در تومورهایی که تغییرات خاصی به نام جهش یا تغییر در ژن موسوم به RAS دارند ، به خوبی عمل نمی کنند. ASCO توصیه می کند که همه افراد مبتلا به سرطان کولورکتال متاستاتیک که ممکن است از مهارکننده EGFR استفاده کنند ، تومورهای خود را برای جهش ژن RAS و RAF آزمایش کنند.
اگر تومور دارای جهش ژن RAS یا جهش خاص BRAF (V600E) باشد ، ASCO توصیه می کند که مهار کننده های EGFR دریافت نکنند.
درمانهای ترکیبی هدفمند:
برخی از تومورها دارای جهش خاصی هستند ، به نام BRAF V600E ، که با آزمایش تأیید شده توسط FDA قابل تشخیص است.
برای درمان تومورهای دارای این جهش می توان از یک کلاس درمانی هدفمند به نام مهارکننده های BRAF استفاده کرد. ترکیبی با استفاده از مهارکننده BRAF انکورافنیب (برافتووی) و ستوکسیماب ممکن است برای درمان افرادی با سرطان متاستاتیک روده بزرگ با این جهش که حداقل 1 درمان قبلی دریافت کرده اند ، مورد استفاده قرار گیرد.
درمان تومور آگنوستیک
Larotrectinib (Vitrakvi) و entrectinib (Rozlytrek)
انواع درمانهای هدفمند هستند که مختص نوع خاصی از سرطان نیستند بلکه بر تغییر ژنتیکی خاصی به نام NTRK fusion تمرکز می کنند. این نوع تغییرات ژنتیکی نادر هستند اما در طیف وسیعی از سرطان ها از جمله سرطان روده بزرگ یافت می شوند. این داروها به عنوان درمان سرطان روده بزرگ که متاستاتیک است یا با جراحی قابل برداشتن نیست و با سایر درمان ها بدتر شده است ، تأیید شده اند.
تومور همچنین ممکن است برای نشانگرهای مولکولی دیگر، از جمله بیان بیش از حد HER2 و سایر مورد آزمایش قرار گیرد. این نشانگرها هنوز درمانهای هدفمند مورد تأیید FDA را ندارند، اما ممکن است در آزمایشات بالینی فرصتهایی برای مطالعه این تغییرات مولکولی وجود داشته باشد.
عوارض جانبی درمان های هدفمند
با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی یک داروی خاص و نحوه مدیریت آنها صحبت کنید. عوارض جانبی درمان های هدفمند می تواند شامل بثورات پوستی در صورت و قسمت فوقانی بدن باشد که با درمان های مختلف می توان از بروز آن جلوگیری کرد و یا آن را کاهش داد.
